Koń ardeński – masywny koń zimnokrwisty.
Użytkowość[]
Ardeny wykorzystywane są głównie do ciężkiej pracy na roli. Często są również przeznaczane do celów rzeźnych, ze względu na to, że są najcięższymi końmi na świecie.
Charakter[]
Konie te są pracowite i mają dobry charakrer.
Pokrój[]
Głowa wyrazista, o profilu prostym lub lekko garbonosym. Mocna i krótka szyja. Łopatki długie, ukośnie ustawione, kłoda masywna. Zad silnie umięśniony, a nogi stosunkowo, krótkie i grube. Zwierzęta przeznaczone na rzeź bywają jeszcze cięższe. Obfite szotki pęcinowe, kopyta duże, o twardym rogu. Wydajny i swobodny ruch.
Historia[]
Rasa ta wywodzi się od starożytnych koni Solutrè. Średniowieczni rycerze, rzymskie regiony oraz napoleońska artyleria używali tych zwierząt z dużym powodzeniem. Początkowo były to konie średniego wzrostu. W czasach wypraw krzyżowych i cesarstwa frankijskiego uszlachetniono ją krwią orientalną, lecz rozwój rolnictwa oraz transportu w XIX wieku zwiększył zapotrzebowanie na konie robocze. Aby je uzyskać zastosowano krzyżówki z końmi brabanckimi. Konie ardeńskie eksportowano poza Francję, a tam krzyżowano z innymi rasami. Współcześni hodowcy uznają stary tym ardena za bardzo cenny. Od roku 1929 we Francji prowadzi się księgę stadną rasy, a w Belgii działa Królewski Związek Hodowców Konia Ardeńskiego.
Ciekawostki[]
- Ardeny to jedna z lepszych ras nadająca się do ciężkiej pracy, dzięki ich niezwykle silnej budowie i dużej odporności.
- Auxois to właściwie odmiana ardena, tyle, że kasztanowato dereszowatym i swój rodowód bierze od starodawnego konia burgundzkiego.
- Są to najcięższe konie na świecie – ogier może ważyć spokojnie ponad tonę.