| Koń buloński | |
|---|---|
 | |
| Wysokość w kłębie | 155-165 cm |
| Umaszczenie | Siwe, kasztanowate i gniade |
| Rejon hodowli | Północnowschodnie depatramenty Francji, zwłaszcza okolice Boulogne |
Koń buloński – francuska rasa koni zimnokrwistych.
Użytkowość[]
Konie te są użytkowane głównie w celach rzeźnych i pokazowych, ale bywa, że pracują na roli.
Charakter[]
Spokojny i przyjazny w stosunku do ludzi oraz innych koni.
Pokrój[]
Jest to jedna z najbardziej efektownych ras zimnokrwistych. Głowa delikatna o profilu prostym. Prawidłowo ukształtowana szyja jest mocnej budowy. Dosyć krótkie i strome łopatki. Kłoda zwarta, lekko ścięty i muskularny zad. Kończyny są krótkie i bardzo suche, a szczotki pęcinowe niewielkie. Nieduże kopyta są twarde. Ruch wyjątkowo płynny.
Historia[]
Wrażenie harmonii, jakie odnosi się patrząc na konie tej rasy tłumaczy się udziałem w niej krwi koni orientalnych, wprowadzonej drogą krzyżowania międzyrasowego. Już numidyjscy żołnierze Cezara stacjonujący w rejonie Boulogne przed zaokrętowaniem do wyprawy na Brytanię kojarzyli swe ogiery z miejscowymi klaczami. Z wypraw krzyżowych Eustachy, Książę buloński oraz Robert, Książę d'Artois przywieźli ogiery orientalne, później zimportowano także ogiery hiszpańskie poprzez Flandrię. W wieku XVII rasa otrzymała obecną nazwę i rozwijała się w dwóch kierunkach. Pierwszy to małe, zwinne konie Mareyeur, wykorzystywane do transportu szybko tracących zwierząt owoców morza na paryski rynek. Drugą odmianę, w ciężkim typie pociągowym, zwano Dunkerque. Niestety odmiana Mareyeur zanikła, ponieważ konie zimnokrwiste we współczesnej Francji są użytkowane głównie w kierunku rzeźnym, do czego nadają się konie cięższe.
Bulon był popularny również we Flandrii, Pikardii, Haut Normandii i Artois i użytkowano go do uszlachetniania innych odmian.
Ciekawostki []
- Rasa występuje najczęściej we wszystkich odmianach umaszczenia siwego.
- Rasa ta jest jedną z najpiękniejszych ras koni zimnokrwistych.
Galeria[]
